efendim, ramazanın yirminci günündeyim. günlerimiz azaldı, biliyorum. gecelerinde dinlendiğim, gündüzlerinde kendimi dinlediğim sakin günlerim azaldı. yazdığım her sayfadan sonra biraz daha küçülüyor kalemim. satırlarım çoğaldıkça, kelimelerim tükeniyor efendim. defterimin ardında kalan dolu sayfalarına baktım bugün. her hecesinde, her cümlesinde sen olan. her sayfasında sen kokan on dokuz sayfaya baktım. i̇çimi garip bir hüzün sardı efendim. i̇çimden bir şeyleri eksilterek biten vedalara hiç alışamadım. ramazanın zarif ellerinin değdiği her şey öyle kıymetliydi ki efendim. sakin bir deniz gibi ramazanın kıyısına vuran ruhumun dalgaları, o gittiğinde tekrar boşluğa çarpacak. sahur büyülü ellerini üzerimden çektiğinde, rengini yitirecek rüyalarım. i̇çimde yanan kandiller söndükçe, gecelerim gaflet uykularının müptelası olacak. mesela tutacağım hiçbir günlük; bu otuz sayfalık ramazan günlüğümün yerini tutabilecek kadar kıymetli olamayacak efendim. diğer bütün günlerin toplamı; allah’ın rahmet denizinden, dünyanın üzerine damlayan otuz günün bereketine hiçbir vakit erişemeyecek. geriye dönüp baktığım şu dakikalarda, içimi garip bir hüzün sardı efendim. aslında efendim bugün, bütün gün böyle hüzünlü değildim. bu sabah orucun, ben uyurken başucuma bıraktığı yeni adımlara açtım gözlerimi. bayramlığımı önceden başıma bırakan oruç, bir çocuk kadar sevindirdi beni. yenilenmiş adımlarımla, çocukluğumun sabahı şeker kokan günlerindeki gibi neşeli çıktım, uzun zamandır çıkmadığım sokaklara. bayramı daha çabuk getirmek için oyuna kendini kaptıran çocukların hiçbiri beni görmedi. nereye gideceğimden ayaklarım kadar zihnim de habersizdi efendim. kendimi, her biri yeni adımlarla sokaklarda yürüyen insanların arasına bıraktım. en güzeli, ruhuna fatihalar gönderdiğim türbelerin önlerinden, oruçlu yürümekti efendim. en güzeli, yorulduğum her vakit ruhumu, şehadet eden minarelerin gölgesinde dinlendirmekti. bugün bana bayram gibi geldi efendim. başını alıp giderken beni hüzünlendiren bu gün, bayram gibi geldi. şimdilik bu kadar efendim. i̇yi ki benimlesin.
