konuşamayanların dili olur kimi zaman; kimi zaman konuşanın özü olur.şiirin adeti budur... öze müpteladır, özü çıkarmak ister öne...şiiri yazanın derinliğine denk şiiri anlayacak olanın derinliği gerek...özü bulanların ise artık şiire ihtiyacı kalmaz ona susmak bile bakmak bile destanlar yazmak gibidir.özünü bulanlardan öze vurulanlardan olalım inşaallah. vesselam