günah işlemekten bin beter olan eylemdir. alışmanın temelinde günahı küçümsemek vardır ve bu da aslında en büyük günahlardan biridir.
kötü alışkanlıklardandır.
bir mümin için en tehlikeli alışkanlıklardandır. maddi bağımlılıkların bedeni yavaş yavaş çürüttüğü gibi günaha alışmak ve kanıksamak da kalbi köreltir, karartır. (*)
kedi törpüyü yaladıkça dili kanar ve ağzına gelen ince kan sızıntısından zevk alır ya hani, yaralarının farkına varamadan.. işte bu halde böyledir..(*)
evet alışmak bir nimettir aslında (ölüme alışmak, koşullara alışmak) ama günaha alışmak, gitgide günahı sevab gibi görmeye başlamaktır. yanlış denileni doğru görmektir. allah korusun insanı imandan edebilir.
o kadarı da olsun canım dedirtir.
münafıklık alametidir.
günahı önemsiz ve küçükmüş gibi gösterir, hatta normalleştirir. o günah hayatta yer eder, gün gelir olmazsa olmazlar listesine girer. kötü.
başı açık bayanın toplum içinde hoş görülmesi ya da tepki verilmemesi bunun en belirgin şeklidir.
