kendi kendine yapılabilecek en güzel eylemlerin başında gelir.az ama öz olan eleştirini yaparsın.artılarını eksilerini masaya yatırırsın.kimseyi kandırmaya çalışmazsın.en sağlıklı verileri elde edip olaya son noktayı koyarsın.kimse de şahsına hakarette bulunmaz.onun bunun günahını almaz.
doluya koyarsın almaz, boşa koyarsın dolmaz, en son bir orta yol bulunur.
nefis ile vicdanın amansız savaşı.
her halukarda kazanan bir taraf var. ben!
(bkz:kendiyle çelişmek)
her zaman bu durumun bir üst seviyesini yaşadım. hatta ilk blogumu açtığımda sloganım "kendiyle cedelleşen insan" dı. babam gördüğünde "tam da sensin işte. kim yazdı bunu?" demişti. bu durumun sizlere bir iyi bir de kötü yanını söyleyeyim ki böyle bir işe girişirken bunları göz önünde bulundurun. iyi yanı; insan full-time kendisiyle uğraştığından başkalarıyla uğraşmaya vakti kalmıyor, dolayısıyla bazı günahlardan kaçınıyorsunuz. kötü yanıysa; sürekli kendinizle uğraştığınız için insanlarla nasıl uğraşılacağını unutuyorsunuz hatta bazı ortamlarda tam bir sudan çıkmış balık oluyorsunuz. yani bol yalnızlığa hazır olun. "yok olamam." diyorsanız, bu işe hiç girişmeyin. gidin dışarılarda otla-çöple tartışın. insanlarla tartışıp dertlerine dert eklemeyin.
başkası ile sorun çıkarmamak için kendimle yaptığım şey. ama bundan çok daha önemlisi ise nefsinle yaptığında kazanan tarafın sen olması ve nefsinin kötü hayallerini gerçekleştirmesini önlemek. o zaman gerçek kazanan sen olursun. nefsinin çektiği yalan dünya hallerine değilde rabbinin emrettiği gerçek hallere yönelerek hem de.
kendi kendine kavga etmek.kafayla duvarın muhteşem buluşmasıyla son bulan eylem.
yalnız olduğu için tartışacak birini bulamamak ve kendi söyleyip kendi dinlemek. (bkz:ben)
bi arkadaşım şöyle demişti:bazen içimde bir başka ben olduğunu hissediyorum , tam ağzımı açıp fikrimi söyleyeceğimde başlıyor 'o öyle değil böyle ' diye.susmuyor ve nihayet kazanıyor susuyorum. bari onun dediklerini söyleyeyim diyorum bu sefer susuyor . şu an arkadaşı hocaya ya da keçi sakallı çok bilmişlere gitmes için ikna etmeye çalışıyoruz (*)
