niyet

güzel korunduğunda hayatımız olabilecek öneme sahip kavram. amaç, gaye.

niyet, amelden öte.

amelin yarısı.

herşeyin şekillenmesine vesile olan.
i̇yi ise sevap kazandırdan ama kötü ise günah kazandırmayan şey.
(*)
(*)

niyetin hayatındır demişti hikmet ehli bir büyüğümüz.
böyle bir şeydir.

niyetin doğru olunca yanlışta gitsen niyetini kabul eder yaratan niyetten sevkeder doğruya, bu sefer doğru niyetin yanlışları götürür niyetten ötürü..

niyet ile aynı kelimeler aynı durumlar insanı çok farklı yerlere getirebilir.

mesela nereden nereye ünlemini ele alalım;

başladığın işte beklenmedik ilerlemeler kaydedersin.hedeflerinin çok üstünde hiç ummadığın bir yere gelirsin.şöyle arkana yaslanarak geriye bakıp "vay be, nereden nereye!" dersin.
birde çeşitli vesilelerle gaflet içinde daha önce belirlediğin çizgilerin dışına çıkarsın.uyanıp geldiğin noktayı gördüğün zaman bir pişmanlıkla birlikte "vay be, nereden nereye" dersin.

i̇şte burada niyetin insanı nereden nereye getirdiği ortaya çıkmış olur.farklı niyetle söylenmiş bu iki aynı cümleden ilki insanı gurura, kendini beğenmeye sevk ederken ikincisi insanı hizaya çekmeye, kendine getirmeye yönelten ilk adımlardır.

ibni abbas radıyallahu anha'nın bir sözüyle anlıyoruz ki insan niyeti kadardır.

"insan niyeti kadar ezberleyip, fehmeder."

ne elde edeceğimizi niyetimiz belirler.

niyet, insanın farkında olmadığı anda bile gönlünden geçirdiği şey.

bir şeyi yapmaya kast etmektir.