niyet

niyetin hayatındır demişti hikmet ehli bir büyüğümüz.
böyle bir şeydir.

niyet ile aynı kelimeler aynı durumlar insanı çok farklı yerlere getirebilir.

mesela nereden nereye ünlemini ele alalım;

başladığın işte beklenmedik ilerlemeler kaydedersin.hedeflerinin çok üstünde hiç ummadığın bir yere gelirsin.şöyle arkana yaslanarak geriye bakıp "vay be, nereden nereye!" dersin.
birde çeşitli vesilelerle gaflet içinde daha önce belirlediğin çizgilerin dışına çıkarsın.uyanıp geldiğin noktayı gördüğün zaman bir pişmanlıkla birlikte "vay be, nereden nereye" dersin.

i̇şte burada niyetin insanı nereden nereye getirdiği ortaya çıkmış olur.farklı niyetle söylenmiş bu iki aynı cümleden ilki insanı gurura, kendini beğenmeye sevk ederken ikincisi insanı hizaya çekmeye, kendine getirmeye yönelten ilk adımlardır.

niyet, insanın farkında olmadığı anda bile gönlünden geçirdiği şey.

bir şeyi yapmaya kast etmektir.

rıza-ı ilahi olduğunda olmayanın bile olmasına sebep olandır.

ameller niyetlere göredir.
hadis-i şerif/ buhari- müslim.

yapmayı amaçladığınız bir şey hakkında gönlünüzde olan gerçek düşünce.

cennetliklerin cennet'e, cehennemliklerin de cehennem'e girmeleri kendi amelleri sebebiyledir. fakat onların orada ebedi kalmaları, niyetleri yüzündendir. (hasan-ı basri hz)

tertemiz başlangıçların ilk adımı. bin kere düşse de bin birinci kalkışa niyet etse müslüman, pesimist düşüncelere gark olmasa müslüman olmanın tadını alacak, rabbim bana yeter diyecek, kalbi huzur dolu olarak yaşamaya devam edecek. zaten battım derse dipsiz bir kuyudan ibaret olan ataletin, yorgunluğun, aldanmışlığın içine daha çok dalacak ve kendini kurtaramayacaktır. niyet müslümanlığın nişanesi, tertemiz başlangıçların besmelesidir.