ilkokul çağında çocuklarken, telefonda 'edep ahlak sahibi bireyler olabilmemiz için'' gönderildiğimiz küçük ders halkalarından bahsedeceksek; ders, sohbet gibi kavramlar yerine, 'çaya gidiyoruz, halı saha maçına gidiyoruz' türünden karşılıklar kullanırdık. ta o yaşlarda böyle bir korku vardı üzerimizde.
bir keresinde ev telefonuyla (*) arkadaşıma haftasonu dersinin iptal olduğunu haber verecekken 'halı saha maçı iptal oldu' diyecek yerde 'sohbet iptal oldu' dedim. cümle bitmeden telefon kapandı. acayip korkmuştum.. sonra bir şekilde korkum geçmişti. meğersem arkadaşım da ben sohbet dediğim için, kapatmış ne olur ne olmaz diye.
velhasıl, hep bu dinlemeler yüzünden hala telefonda sohbet diyemem. bir düşünürüm evvelinde.
bir keresinde ev telefonuyla (*) arkadaşıma haftasonu dersinin iptal olduğunu haber verecekken 'halı saha maçı iptal oldu' diyecek yerde 'sohbet iptal oldu' dedim. cümle bitmeden telefon kapandı. acayip korkmuştum.. sonra bir şekilde korkum geçmişti. meğersem arkadaşım da ben sohbet dediğim için, kapatmış ne olur ne olmaz diye.
velhasıl, hep bu dinlemeler yüzünden hala telefonda sohbet diyemem. bir düşünürüm evvelinde.
