şeriatın birinci esaslarındandır. belki ilkidir.çünkü usul-i dinde malumdur ki "def-i şer celb-i nefha her zaman müreccahtır."* evet belayı def etmek hayrı istemekten, günahtan kaçmak salih amelden evvel gelir. *bir şeyde zarar ihtimali varsa onu amorti etmeyen faydaya çalışılmaz. bunu da şeriatından öğreniriz şöyle ki: bir amel sünnetse, onu yapmak için vacib ve farz çiğnenmez. işte bu yüzden günahın terki vacibdir. amel-i salih ise sünnettir. bir vacib binler sünnetten müreccahtır. dolayısıyla dinin en evvel emri terk-i kebairdir. haram yolla maksada gitmeye çalışmak bu asrın sari bir hastalığıdır. halbuki haram yolla maksadına giden zât maksadının tam tersiyle tokat yer darb-ı mesel olmuştur.sadece harama girmemeye dikkat etseydik şeriat halini kesbederdik. gerçekten haramdan kaçınmak öyle bir amel-i salihtir ki; vallahi çok salih amel işleyen adamlardan hayırlı eder sizi. çünkü küçük te olsa devamlı bir günahı olan, veya günah ı kebaire lakayd olan adamlar halk nazarında dahi çok hayrı olsada muteber olmazlar. çünkü esas her zaman her halde önce harama girmemektir.allah muvaffak etsin ehl i imanın yardımcısı olsun.
