yaradılan her şeyin bir hikmeti olduğunu bilmek.
vicdan sahibi olmak.
kahrın da hoş lutfun da hoş deyip gerektiğinde sabredebilmek.
"yaradılanı severim yaradandan ötürü" sözünü yaşam felsefesi haline getirmek.
beşer, çıplak tüysüz yaratıklara verilen isimdir. insan; onun sorgulayıp düşünebilen halidir. "insan imek" ve "insan olmak" arası serüvendir bu. kişi ruhunda sorgulayıp yaratıcıya ulaşınca seviyesi yükselir. (*)
diğergam olmak, 'yâr olup bâr olmamaktır.'
"insan ne ile yaşar" sorusuna verebilecek bazı cevapları olabilmek bu vasıfların en önemli olanlarındandır.
insan kelimesinin içerdiği manalar olan nisyanı yendikçe ve rab ile ünsiyet kurdukça insan kılan vasıflardır...
insan insan kılan vasıfların başında merhamet gelir... merhamet ki,fıtrî bi melekedir... insan eden vasıfların temelinde yer alır,merhamet... cömertlik,diğergamlık,hoşgörü,empati,liyakat merhametin meyveleridir...
merhamet ise imandandır.. insanı insan yapan imandır,dindir.. hak dindir.. islam'dır... bizleri lutfedip insan yaratan yaratıcımız,rabbimizin nizamı bizleri insan yapacak,hatta meleklerin üstüne bile çıkarcak seviye ulaştırır....
kendimize yapılmasını istemediğimiz bir şeyi başkalarına yapmamaktır.
vefalı olmak, merhametli olmak, sevmek, korkuyu sevmenin arkasında tutmak.
rabbimizin bunca nimetine karşı ''cömert olmak''.kullukta, insanlıkta cömert olmak...