safi yalan olduğunu düşündüğüm söz. gözden ırak olan gönülden de ırak oluyor madem "özlemek" diye bir fiil niçin var?
eskidenmiş o. günümüz teknolojisinde gözden ırak bir yer kalmadı dünyada. ama heyhat! gönüller ırak birbirine..teknoloji ne kadar ilerlerse ilerlesin gonülden gonüle giden gizli yol kadar hızlı ve etkili bir yol üretemez heralde.
"gönülde olan gözden ırak olsa ne olur ?"sorusunu hatırlatan cümledir.
i̇nsanın gönlünde olmadıktan sonra gözden ırak olsan ne olur? sorusunu hakeden durum. gönülde yeri olmayanın gözünde mi yeri olacak.
aşkı gözüne inmek
türk atasözlerinden birisidir. tdk sözlüğüne göre, sevgi ve dostlukların devam edebilmesi, insanların birbirleriyle sürekli karşılaşmalarına ve ilişki içinde olmalarına bağlıdır. insan, çevresindeki arkadaşlarını sık sık arar. ama uzaktaki arkadaşını o kadar sık arayamadığından yavaş yavaş unutur anlamına gelir. sevmediğim ve doğruluğuna inanmadığım atasözlerindendir. yeter ki gönüller bir olsun, dünya gözü ile görmek, maddesel bir olgu iken, gönül gözü ile görmek manevi bir olgudur. dediğim durum.veysel karani hazretlerinin, peygamberimize kilometrelerce mesafeden aşık olup bir kere bile dünya gözüyle yüzünün görememiş olması buna örnek olarak verilebilir. dediler ki: gözden ırak olan gönülden de ırak olur. dedim ki: gönüle giren gözden ırak olsa ne olur. (mevlana)
gönlünde tutmak isteyen gözden ırak olanı da tutuyor bir şekilde. belki gözden değil ama akıldan uzak olanın gönülden de uzaklaşması mümkün olabilir. görmeseniz de aklınızı, fikrinizi meşgul edebildiğiniz; gönlünüzdeki yerini koruyor çünkü.
uzaktan aşk diye de bir şey var nihayetinde.
hem gözün hiç görmediğini bile sevebilen gönül, artık görmediğini mi sevemeyecek?
uzaktan aşk diye de bir şey var nihayetinde.
hem gözün hiç görmediğini bile sevebilen gönül, artık görmediğini mi sevemeyecek?
sözün eskilerin "hoca-talebe", "mürşid-mürid" ilişkisine dair olduğunu düşünürüm.çünkü eskilere dair uzun seyahatlere çıkan adamların eşlerine-çocuklarına yazdıkları mektupları okuyoruz. onlarda gönülden uzaklaşma yok bilakis gönülde iyiye derinleşme durumu var.söz daha sonraları elbette bir anlam dönüşümüne uğramıştır fakat bence ilk söyleyen ya bir hocaydı ya da bir talebe.
