meselenin dershane olmadığı aşikar hale gelince dershanelere bakışın değiştiği kapatma mevzusu. evet, mesele dershane değil. mesele dershane olsaydı, bugün eğitim sistemini tartışıyor olurduk. ama biz mgk kararlarını, fişlemeleri tartışıyoruz. üstelik tartışmayı bu safhaya taşıyan hükumet değil, cemaattir. demek ki amaç dershaneleri savunmak değil. amaç başka.
gelelim dershaneler olayına. dershanelerin kapatılması güzel bir gelişme olacak. ama her ile açılan üniversiteler, üniversite sayısını artırma politikası, üniversitelere sınavsız girişe doğru gidiş, eğitim sisteminin pek de hayırlı bir noktaya doğru gittiğini göstermiyor. mesele üniversiteden mezun sayısını artırmak olmamalı. eğer böyle devam ederse, belediyelerin park ve bahçeler müdürlüğü'nde çalışan, mühendisler, doktorlor, öğretmenler görmek içten bile değil. evet dershaneler gereksizdir. ama dershanelere olan ihtiyaç her taraf üniversite açarak, mesleklerin itibarını bitirerek giderilemez. aksi halde yeni bir sorun ortaya çıkar. üniversite sonrası dönemi kapsayacak olan bu düzensizlik yeni bir sıkıntının habercisi aslında. daha köklü çözümler ile, kolej sisteminin getirilmesi, meslek yüksek okulları, çıraklık eğitim merkezleri, meslek liselerinin mesleki kolejlere dönüşümü, lise eğitiminin kısaltılması gibi yeniliklerle çözülebilir.