ödevi son güne bırakmak

hemen hemen her ödev döneminde yaptığım şeydir.(*)
sanırım ilk defa -lisans eğitimimin son ödevi olması şerefine belki de- bir ödevi, sondan bir önceki gün tamamladım az önce, kendimi müthiş iyi hissediyorum.
fakat ödevi son güne bıraktığım zaman daha iyi ödevler yazdığımı düşünüyorum. çünkü süre çok kısıtlı olduğu için daha ciddi bir motivasyonla çalışıyorum. beynim sanki daha aktif. erteleme şansı yok çünkü daha, tüm potansiyeli kullanıyor gibi. bir de zamanım olduğunda daha çok zamanımı alıyor nasıl olsa vakit var diye. son gün yapmak o açıdan da avantajlı oluyor ama o strese değer mi emin değilim.

ihmalden kaynaklanıyorsa afedersin gerizekalılıktır. bu huyundan vazgeçemeyen adamı kapıdan içeri koymayacaksın.

(bkz:holy night)

son ana bırakıp, öğretmenlerimin benden istediği saçma şeylere olabildiğince az vakit harcadığım durumdur. tavsiye edilir.

bilgilerin taze kalmasına sebeptir. tabi son günde bilmeyi başarabilirsen. :)

i̇lkokulda kazanılan alışkanlıktır. ödevini neden yapman gerektiğini çoğu zaman kendine açıklayamazsın ama öğretmen kontrol edip devlet dairesinde imza çakan müdürler gibi imza çakacaktır. adamın işi odur, kendini önemli hisseder ve senin de ona memur misali evrak götürmen lazımdır. yoksa senin yüzünden iş yapamadığını düşünür ve seni fırçalar. sende mecbur bir şeyler götürürsün. ama devlet dairesindeki memur gibi ay sonu maaşın yatmıyordur ve hocanın öğrettiği ya da öğretemediği havuz problemide piyasada para etmiyordur. garip bir durumdur.

necip milletimizin genetik kodlarında bulunan son güne bırakma işi, oluşu ve eyleminden yalnızca biridir.
(bkz:faturayı son gün yatırmak)
(bkz:bayram temizliğinin arefe günü bitmemesi)
(bkz:arefe günü alışverişe çıkmak)
(bkz:pazar banyosu)
(bkz:son kullanma tarihini geçirtmeye çalışmak)(*)
(bkz:sözlüğe 23:59 da tanım girmek)

her yeni ödev alışımda, bunu erkenden yapıp bitircem diyorum. ama nasıl oluyorsa oluyor o ödev son güne kalıyor.. baskı altında daha iyiyim galiba.

motivasyon aracı olarak kullanılan bir yöntem. ya bitecek, ya biteceksin... i̇roni o ki ödev ''dua psikolojisi''. dua mı etsem ödevi mi yapsam? dua etsem kavli duaya, ödevi yapsam fiili duaya girer...psikolojik olarak etkisi ise; fiili duayı etsem zaten ödevimi yapmış olacağım, sözlü duayı etsem çoktan uygulamalı olarak etkilerini üzerimde göstereceğim...son gün de olsa ödevimi yapmış oluyorum her halükarda. :)

hiç bir zaman yapmadığım hadise. genelde ödevleri bir dahaki hafta toplayalım arkadaşların da yapsın gibi söylemlere muhatap olurdum. ne kazandım hiç. bence ödev mödev yapmayın. okulu da olabildiğince asın.