(bkz:esad erbili)
cana cefa kıl ya vefa
kahrın da hoş, lütfun da hoş,
ya derd gönder ya deva,
kahrında hoş, lütfun da hoş.
hoştur bana senden gelen:
ya hilat-ü yahut kefen,
ya taze gül, yahut diken..
kahrında hoş lütfun da hoş.
gelse celalinden cefa
yahut cemalinden vefa,
i̇kiside cana safa:
kahrın da hoş, lütfun da hoş.
ger bağ-u ger bostan ola.
ger bendü ger zindan ola,
ger vasl-ü ger hicran ola,
kahrın da hoş, lütfun da hoş.
ey padişah-ı lemyezel!
zat-ı ebed, hayy-ı ezel!
ey lutfu bol, kahrı güzel!
kahrında hoş, lütfun da hoş.
ağlatırsın zari zari,
verirsen cennet-ü huri,
layık görür isen nari,
kahrında hoş, lutfun da hoş.
gerek ağlat, gerek güldür,
gerek yaşat gerek öldür,
aşık yunus sana kuldur,
kahrında hoş, lütfun da hoş.
yunus emre
