i̇stanbulda tanidığım şiir.lise yıllarımda(1) istanbul'da düzenlenecek olan 1 haftalık geziye katılmıştım.otobüs seyir halinde otobüstekiler de hayli yorgundu.rehber, ortama neşe katmak için öğrencilerle çeşitli aktiviteler yapıyor uzun yolculuğun verdiği usancı izale etmeye çalışıyordu.bir kaç dakika sonra türküler, marşlar söylendi.arkalardan sesinden de şivesinde anlaşılan diyarbakırlı hatırladiğim kadariyla da 5.sînıfa giden bir çocuk; xocam xocam bende "aysel şiirini" okim mi dedi.şiiri de aramızdan sadece hoca biliyordu.gel diye işaret etti.mikrofonu eline alıp dizeleri okumaya başladı;
"aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum.
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum.
benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını
uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
aysel git başımdan ben sana göre değilim.
benim için kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim..
..."
dün gibi hatırlıyorum..
bu şiir bende böyle bir anıyla kaldı sözlük.
"aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum.
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum.
benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını
uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
aysel git başımdan ben sana göre değilim.
benim için kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim..
..."
dün gibi hatırlıyorum..
bu şiir bende böyle bir anıyla kaldı sözlük.
