annelik

hakkıyla ifa edilen tek vazifedir. bu yüzden sadece annelerin hakkını ödeyebilmek mümkün değildir.

kutsal, yüce. eğer öyle olmasaydı rabbim onlara doğumda şehitlik nasip eder, tüm günahlarını bağışlar mıydı, cennet onların ayaklarının altında olur muydu..

öncesi,şimdisi ve sonrasıyla çok zor olan ve bir o kadar da zevkli, güzel olan kadınlara has kutsal meslektir..

sistematik bir şekilde eğitilerek, geleceğin annelerini yetiştirmek üzere kurulmuş bir okulu da var.
(http://www.sosyaldoku.com/tr/haberler/faaliyetler/391-annelik-egitim-merkezimiz-torenle-acildi)

her zaman evletlarının rahatını düşünmektir, oyunda olsa bile:https://scontent-b-fra.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/10388081_1072470986111775_1851001072056375294_n.png?oh=5cf1ac40cb958d25acd34536f04ae223&oe=551394fe

bebeğinin kokusunu her daim yüreğinde muhafaza etmektir. uyurken bir şey olur endişesiyle bebeğin nefesini dinlemektir. aman uyanmasın rahat rahat dinlesin diye evde ayaklara pamuk bağlamayı bile düşünmektir.

ne pahasına olursa olsun öğretilemeyecek veya öğretilmeye tenezzül bile edilemeyecek en yegane görev.annesinin karnında onu tekmeleyen küçücük bir ayağın varlığını oturup bir babaya hissettiremezsiniz.annenin çektiği acıları veya sancıları oturup bir erkeğe yaşattıramazsınız. o doğarken ki acıyı kimse ile paylaştıramazsınız. bebeğini ilk eline aldığındaki o mis gibi kokuyu annesinden çok daha iyi içine çekip onu bir ömür boyu yüreğinde annesi kadar saf bir şekilde taşıyamazsınız.tüm bunların sırrına eremeden hem anne olamazsın hem de baba olamazsınız. nice anneler var annelikten nasibini almamış diyemezsiniz. bilmediğin bir iç gerçeğin görünüşüne göre yorum yapıp aslı hakkında bilgiye eremezsiniz. kısaca konu dahilinde olmadığın veya olamadığınız zamanlarda ahkem kesip yorum yapamazsınız. ve her şeyi geçtim tüm suçu anneye de yükleyemezsiniz. çünkü bir ailede iki eğitmen vardır. biri anne biri baba. annenin yetemediği yerde baba, babanın yetemediği yerde anne bütünü tamamlar. madem anneler öğretememiş anneliği peki o zaman babalar nerde idi? bu dışardan konuştukları kadar iyi babamı olabilmişlerdi? (bkz:toplumun boş vermişliğinin sonuçları)

zor. çok zor. i̇kinci kez teyze olmamdan dolayı bir haftadır ablamın yanında part time annelik yapıyorum. minicik bir bedende tek dünyası bizler olan dikkatle bakan bir çift gözle sürekli bakışıyoruz. i̇lkinde belki pek de olgun olmadığım için bu sefer her bir ayrıntı dikkatimi çekiyor. her bir detayı bilmen gereken bir sorumluluk çünkü. üşümesin, terlemesin, ağlamasın, aç kalmasın, üzülmesin diye uğraşıyoruz. her kucağıma aldığımda aklıma gazze geliyor. bebeğinin cansız bedenine sarılan anneler, anne babasını kaybetmiş çocuklar. annelik gibi bunlara şahit olmakta çok zor.
rabbim tüm annelerin yardımcısı olsun.

türkiye’de kadının kendisini var edebildiğini, değerli hissedebildiğini, insan yerine konduğunu görmesine sebep olan ilk mesele olduğundan kadınların ayrıca önem atfettiği, anneliği tek odak noktası haline getirdiği gibi bir yoruma şahit olmuştum; mantıksız gelmiyor. günümüz kadınları için çok olmasa da geçmişte muhakkak etkisi olmuştur bu durumun.

kadının annelik ve eşlik konusunda dengeyi koruması elbetteki önemlidir. fakat bu süreçte "denge sağlayıcı" seçmek yerine erkek kişisinin de bir şeylerden fedakarlık etmesi gerektiğini öğrenmesi gerekiyor, kadın erkekte fedakarlık-anlayış-yardım görmüyorsa, ki bu türk erkeklerinin çoğunda mevcut, sorunun başlangıcının burası olduğu kanaatindeyim.
"bahaneler" denilen şey kadının soğuma adı altında kaçışı olabilir. annenin kaçış noktası da elbetteki çocuğu oluyor. (burada annenin eşinden göremediğini çocuğundan görme ihtiyacı doğuyor, çocuğun üzerine sorumlu olmadığı bir "ebeveyni doyurma" görevi üstleniyor.(*))
zamanında yapılmamış yardım, gösterilmeyen sevgi-ilgi kadını da bir takım aile içi görevlerinden normal olarak "soğutabiliyor".

bu bir süreç aile içinde her iki olgun kişinin de iletişimi çok önemli, bu bahsettiğim karşılıklı yükünü hafifletme işi olmayınca tabii ki iki tarafın da birbirinden uzaklaşması veya birini sorumsuz kişi olarak görme çabaları muhtemeldir. önemli olan her zaman anlamak ve doğru bir iletişim.